Proszę uważnie przeczytać poniższy tekst do końca.

Witam i zapraszam!
Szukamy czwartej au pair: mieliśmy szczęście gościć w naszym domu włoskiego ucznia szkoły średniej, amerykańskiego ucznia, a następnie hiszpańskiego ucznia.
Mamy nadzieję, że uda nam się zintegrować Cię z naszą rodziną, zapoznać z francuską kulturą i paryskim życiem oraz zaoferować Ci komfortowe warunki życia w samym sercu Paryża w zamian za Twoją pomoc w prowadzeniu domu.

Próbujemy pogodzić ten cel z prawem francuskim, które jest dość restrykcyjne (patrz poniżej).
Tak naprawdę, aby móc pracować jako au pair w naszym kraju, potrzebna jest wiza pracownicza, dlatego nasza amerykańska au pair nie mogła kontynuować tej przygody. Wyjaśnijmy dlaczego.

Prawo francuskie rozróżnia dwa statusy: „młoda au pair” i „pracownik au pair”.
„Młoda au pair”:
- nie mogą legalnie opiekować się dziećmi poniżej 3 lat (ubezpieczenie nie obejmuje następstw nieszczęśliwych wypadków),
- musi posiadać wizę „au pair”,
- podpisuje umowę z rodziną goszczącą, otrzymuje kieszonkowe.
Pracownik „au pair”
- może opiekować się dziećmi w każdym wieku,
- podpisuje umowę o pracę i w związku z tym musi posiadać wizę pracowniczą,
- korzysta z ochrony socjalnej i prawnej przysługującej pracownikowi
- otrzymuje wyłączną zapłatę w naturze (zakwaterowanie, wyżywienie, składki członkowskie).

Ponieważ nasze dzieci mają mniej niż 3 lata, oferujemy status „au pair”.

Szukamy więc młodej kobiety z Europy lub z kraju, który podpisał umowę o wizie pracowniczej z Francją (Kanada, Australia, Nowa Zelandia... ale nie USA ani Wielka Brytania).), która pomogłaby nam w opiece nad naszymi dziećmi.
Chcielibyśmy, aby nasza przyszła au pair rozmawiała z naszymi dziećmi w ich ojczystym języku.