Karla Fernanda (21), uczennica, mieszka w Honduras, szuka pracy jako Au Pair na okres 10-12 miesiące w Stany Zjednoczone Ameryki, Wielka Brytania, Szwajcaria & Honduras

Drodzy gospodarze,

Już jestem bardzo podekscytowany możliwością ich spotkania. Ale przede wszystkim chciałbym się przedstawić.

Mam na imię Karla, ale przyjaciele i rodzina mówią na mnie KC. Jestem 21-letnią dziewczyną, która mieszka w małym miasteczku La Ceiba w Hondurasie, uroczym miejscu niedaleko plaży. Jestem otwarty, pracowity, spokojny, oddany, niezawodny, pomocny, cierpliwy i odpowiedzialny. Dbanie nie tylko o dzieci, ale także o wszystkich wokół mnie i upewnianie się, że są zdrowi, bezpieczni i szczęśliwi, jest częścią mojej osobowości.

Pochodzę z dużej rodziny, jestem jednym z 10 wnuków, którzy mieszkają w promieniu 60 mil. Będąc najstarszą z trójki dzieci, wartości rodzinne przekazywane przez naszych rodziców nadal są jedną z najważniejszych rzeczy na mojej liście. Dorastanie w kochającej rodzinie zbliżyło nas do siebie tak bardzo, jak to możliwe, zawsze upewniając się, że od czasu do czasu chociaż na chwilę porozmawiamy, żeby wiedzieć, że życie traktuje nas dobrze, a nawet jeśli tak nie jest, wiem, że zawsze mogę licz na moich starszych, aby otrzymać radę.

Nasi rodzice zadbali o to, aby rozwinąć w nas więcej niż jedno zainteresowanie. Jeśli chodzi o mojego tatę, jego wysiłek i ciekawość poznawania nowych kultur były zaraźliwe, co sprawiło, że nie mogłem się doczekać, aby podzielić się naszą kulturą ze wszystkimi, którzy będą słuchać, a także pozwolić mi przyjąć jego kulturę.

Najsilniejszą kobietą, jaką znałam, była moja mama, która uczyła, że ​​pewnego dnia w życiu przyda się więcej niż jedna umiejętność. Udział w pracach domowych pomógł mi w wieku czternastu lat stać się niezależną osobą, niezależnie od tego, czy chodziło o gotowanie, pieczenie, zmywanie naczyń czy sprzątanie domu; upewniła się, że potrafimy zadbać o siebie i siebie nawzajem.

Kiedy byłam w ostatniej klasie liceum, bycie asystentką pielęgniarki nauczyciela oznaczało, że za rogiem zawsze biegł do jej gabinetu dzieciak, gotowy opowiedzieć nam historię o tym, jak doznał urazu lub dlaczego zawsze boli go głowa. Na każdej lekcji matematyki . Wycieranie ich łez lub uspokajanie ich, gdy odmawiali przyjęcia leku, doprowadziło mnie do studiowania medycyny.

Swoją siłę jako Au Pair opisałabym jako zdolność do bardzo dobrego nawiązania kontaktu z dziećmi, dlatego też moim marzeniem stało się zostanie pediatrą. Kocham dzieci i dla mnie dzieci są źródłem radości. Nigdy nie mam dość ich uroczych, niewinnych osobowości i szczerości.

Szukam rodziny goszczącej, która jest szczęśliwa, że ​​jestem częścią rodziny, jest przyjazna, gościnna i chętna do uczenia się nowych kultur i języków.

Mam nadzieję, że wkrótce cię usłyszę.

Z poważaniem,
Karla